عزیز پس از تحمل چند سال زندان و در مجموع بیست و چند سال دوری از زادگاه، در مسیر بازگشت به شهرش با جوانی به نام رضا آشنا می شود كه دیدگاه های خاصی درباره غذا دارد. در یكی از ایست های بازرسی، جوان دستگیر می شود و از او شماره تلفنی نزد عزیز می ماند كه به قصد دیگری گرفته بود. عزیز پس از رسیدن، با دو دوست دوران جوانی اش ملاقات می كند. اولی تلاش می كند عزیز را راضی به فروش خانه اش كند. خانه عزیز تبدیل به رستوران خانگی آتیه شده؛ همان كسی كه زمانی قرار بود با او ازدواج كند. عزیز پس از ملاقات با رحمت كه در خانه پدری اش پیشكار بوده، تصمیم می گیرد به رستوران سر بزند. آتیه به همراه دخترش توكا و دو زن دیگر، رستوران را اداره می كند. آتیه پس از غیبت ناگهانی عزیز ازدواج كرده و شوهرش پس از مدتی در دریا غرق شده. اكنون او با ورود عزیز احساس خطر می كند كه مبادا دلیل بازگشت عزیز، بازپس گیری خانه باشد. پدر عزیز كه در دوران اسارت او مرده، وانمود كرده كه پسرش در سفر خارج است. عزیز به ملاقات هم سفر جوانش می رود و پس از آشنایی دوباره با آتیه، درصدد برمی آید تا خانواده ی رضا را از دستگیری اش باخبر سازد. با شماره ای كه به همراه دارد تماس می گیرد و در كمال تعجب می فهمد كه شماره رستوران آتیه را گرفته. به مرور می فهمد كه توكا و جوان دستگیر شده، رابطه ای مشابه عزیز و آتیه داشته اند و غیبت ناگهانی جوان، توكا را در موقعیت گذشته مادرش قرار داده. یكی از دوستان رضا كه به توكا توجه دارد، از روی عمد، دستگیری رضا را فاش نمی كند. عزیز در بالاخانه رستواران مستقر شده و آتیه و زنان، با بهترین غذاها از او پذیرایی می كنند. پس از رفع سوء تفاهم آتیه، رابطه اش با عزیز گرم می شود، اما عزیز به طور مرموزی از افشای ماجرای رضا و طمع نداشتن به پول رستوران خودداری می كند. تلفن وكیل عزیز را از خود می راند. عزیز كه از طرف رضا هم متهم به دورویی و خیانت شده، سرانجام شرایط آزادی او را فراهم می كند و می رود. آتیه از روی یكی از نقاشی های عزیز، رد خانه پدری عزیز را می گیرد و به آنجا می رود.