نقد و بررسی فیلم لتیان

علی رغم بازیگران نام آشنایی که دارد، مانند اغلب آثاری درامی که بر پایه ” روابط گروهی در ویلا ” ساخته می شوند، اثری ضعیف و سطحی است. فیلمی که شخصیت پردازی را به حال خود رها کرده و حتی نمی تواند یک گره ساده ایجاد کند تا کنجکاوی تماشاگر را حفظ نماید. سفر رفقا که قرار است حقایق را برملا کند، هرگز به سمت و سوی «سفر به درون» دو شخصیت اصلی پیش نمی‌رود، این با وجودی است که عدم تعادل روانی دوشخصیت، که فیلم اصرار دارد با ایما و اشاره و در لفافه به آن اشاره کند اتفاقا بستر مناسبی را برای چنین پرداختی مهیا ‌کرده است.

لتیان از آن دست فیلم‌هایی است که احتمالا بسیاری از تماشاگران را به یاد لحظات خاصی از سفرهای دوستانه‌شان می‌اندازد، جایی که بحث‌های خاله‌زنکی بالا می‌گیرند و آدم‌ها با هیجانی مضاعف به داستان‌هایی از گذشته آدم‌ها و روابطشان با یکدیگر گوش می‌دهند و خوش می‌گذرانند.

اگر در یک بعد ازظهر کسل‌کننده با یک همچین دیدی به سراغ تماشای لتیان‌ بروید؛ که قرار است یک خاله‌زنکی خیلی ویژه و بزرگ را ببینید با فیلم پربازیگر و پرآب و تاب لتیان خوش خواهید گذراند و از پایان‌بندی فیلم و عمل نهایی قهرمان مرد سورپرایز خواهید شد. اما بیش از این منتظر جدیت و یا یک فیلم خاص نباشید.