حشمت كه در شیراز به حرفه حمالی اشتغال دارد اندك اندك سرمایه ای گرد می آورد. ابتدا صاحب یك دكه و بعد مغازه و بالاخره حجره قند فروشی می شود. جنگ جهانی اول در می گیرد، حشمت كیسه های قندش را احتكار می كند و پس از مدتی به چندین برابر قیمت به قشون (S.P.R) می فروشد و با پولی كه از این راه نصیبش می شود به تهران می آید و تصمیم می گیرد كه مثل پولدارها زندگی كند و لی چون اصل و نسب درستی ندارد و از فرهنگ ویژه پولداران نیز بی بهره است. ببازی گرفته نمی شود. حشمت می كوشد با استفاده از ثروتی كه بهم زده است، به این آرزو جامه عمل بپوشاند و برای خودش كسی بشود. پس از صرف پول فراوان و نیروی بسیار، وقتی درمی یابد كه بزودی به همه خواسته هایش دست خواهد یافت تحمل این همه شادی و خوشبختی را نمی آورد و از ذوق سكته می كند.