ورنر هرتسوک (به آلمانی: Werner Herzog) [ʋɛɐ̯nɐ ˈhɛɐ̯tso:k] (زادهٔ ۵ سپتامبر ۱۹۴۲) کارگردان، فیلمنامهنویس، بازیگر، کارگردان اپرا و تهیهکننده آلمانی است. او از فیلمسازان نسل جدید آلمان بهشمار میآید. آثار او از سوی محافل هنری بسیاری مورد ستایش قرار گرفتهاند.هرتسوک بهخاطر استفاده از نابازیگران بومی بهویژه در فیلمهای مستندش شهرت دارد. نخستین فیلم بلند این فیلمساز به نام نشانههای زندگی، جایزه معتبر خرس نقرهای جشنواره فیلم برلین را در سال ۱۹۶۸ نصیبش کرد. مهمترین دستاورد سینمایی او، کسب جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم کن در سال ۱۹۸۲ برای فیلم فیتزکارالدو بود. او در سال ۱۹۷۵ نیز به خاطر فیلم معمای کاسپار هاوزر برنده جایزه ویژه هیئت داوران از جشنواره کن شده بود.
فیلم فاجعه آتشسوزی میدانهای نفتی کویت را به تصویر می کشد. چیزی که به بینندگان نشان داده می شود عمق این فاجعه با موسیقی بی نظیر است...
فیلم مستندی در مورد ساکنان صحرای بزرگ آفریقا است. جائی که مردان با استفاده از حرکات بدن و گریمهای سنگین تلاش می کنند نظر دیگران را به خود جلب کنند...
ویم وندرز که با کارهای یاسوجیرو اوزو به وجد آمده است، به ژاپن سفر می کند تا به توکیو که در فیلمهای او دیده برسد...
مستندی در مورد تولید پر سر و صدای "ورنر هرتسوک" یعنی "فیتزکارالدو"، و نمایش تلاش او برای پیش بردن پروژه با وجود مشکلات بسیار...
مستند کوتاه که در آن مدیران ورنر هرتزوگ و ارول موریس را مجبور به یک کاری می کنند و . . .
یک سرباز مجروح آلمانی به نام "استراچک" به همراه همسرش "نورا"، یک پرستار یونانی و دو سرباز مجروح دیگر به شهر آرامی فرستاده می شوند. آنها مسئول نگهانی از انبار مهمات می شوند و...