روبرتو روسلینی (به ایتالیایی: Roberto Rossellini) (۸ می ۱۹۰۶ - ۳ ژوئن ۱۹۷۷) کارگردان مشهور از پایهگذاران نئورالیسم در سینمای ایتالیا بود.[۱][۲][۳] او را پدرخواندهٔ موج نو سینمای فرانسه میدانند.[۴][۵][۶][۷]
روبرتو روسلینی در خانوادهای بورژواز در شهر رم زاده شد. پدرش آنجیولو جوزپه Angiolo Giuseppe که پپی نو Peppino خوانده میشد(معمار بود که نخستین تالار سینما را در شهر رم ساخت. مادرش الترا Elettra به گفته روسلینی «زنی بود خانه دار، با چشمهایی بسیار نزدیک بین، خیلی کم روی، و بس خنده آور. خیلی سخت بود که با او ساخت» [۸] زندگی روسلینیها در نازو نواز میگذشت، تا بدانجا که در خیابان لودویسی (به ایتالیایی: via Ludovisi) خانه داشتند (همان خیابان که در ۱۹۲۲ موسولینی نخستین مهمانسرای رم را در آن ساخت) و روبرتو و برادرش رنزو (به ایتالیایی: Renzo) -- که در آینده آهنگساز شد و آهنگهای بسیاری از فیلمهای روسلینی را ساخت -- و دگر فرزندان را پرستارها بزرگ میکردند. روسلینی جوان بسیار ول خرج بود و پول به هدر میداد. او خود بیاد میآورد که به هنگام جوانی به چایش (سرماخوردگی) اسپانیایی (به انگلیسی: Spanish Flu) دچار شده بود و به این بهانه بیست ماه را در بستر گذراند. بیست ماهی که به گفتهٔ او «هنگامی سراسر از خوشی» برایش بود چراکه همه به نوازش گذشت. و چنین بود که او در چهارده سالگی زن بستری آموخت و نخستین خودروی خویش را در پانزده سالگی خرید. او هرگز به آموزشگاهی نرفت و از آموزگاران ویژه در خانه آموخت.
نگاهی به پشت صحنهی زندگی "اینگرید برگمان"، دختر جوان سوئدی که تبدیل به یکی از مشهور ترین بازیگران سینمای آمریکا و جهان شد.
"ویکتوریو باردون"،کلاهبرداری خرده پا توسط گشتاپو دستگیر شده و مجبور می شود خود را به جای رهبر پارتیزانها جا بزند تا نیروهای مقاومت را افشا کند...