چانگ رائه در 40 سالگی است. او به عنوان مترجم و مدرس علوم انسانی فعالیت می کند. همسرش از سرطان روده پایانی رنج می برد. او همچنین در خوردن غذا به دلیل مشکل گوارشی مشکل دارد. او از چانگ رای می خواهد که هر روز برای او غذا بپزد، حتی اگر تنها چیزی که او می داند چگونه درست کند رامن است. چانگ رائه شروع به آشپزی برای همسرش می کند و او تکه های کوچکی از غذای او را می خورد که او با عشق و مراقبت درست می کند.