گلبهار در سانحه ای مصدوم و معلول می شود. او كه به بحران روحی دچار شده است تصمیم به خودكشی می گیرد. خانواده اش كه قادر به نگهداری او نیستند وی را به آسایشگاه عمومی می سپارند. مددكاری به نام مهری، كه دانشجوی رشته هنر است، عهده دار مراقبت از گلبهار می شود. گلبهار كه مأیوس است اعتنایی به مددكار ندارد سرانجام مددكار ناچار می شود پای مصنوعی خود را به گلبهار نشان دهد و بدین طریق او را به زندگی امیدوار سازد.