‘ده به اضافه چهار’ فیلمی مستند – داستانی و اپیزودیک است که در چند سکانس طولانی گفت گو های مانیا اکبری با دوستان و اطرافیان اش در دوران بیماری اش را به تصویر کشیده است. در این فیلم هم مانند فیلم قبلی این فیلمساز ، از دوربین ثابت و بدون قطع و گاه درون یک وسیله نقلیه مثل اتومبیل و تله کابین استفاده شده و بازیگران در گروه های دو تایی و یا سه تایی با هم گفتگو دارند.